Duik in de onderwereld

Tulum, Mexico
“Dezelfde meteoriet die de Dinosaurus’ ass kickte, liet een krater achter waaruit onderaardse rivieren zijn ontstaan.” legt Lukas uit met een heerlijk vadsig Tsjechisch accent. Het is 9:00 ‘s ochtends en we zijn met de pick-up onderweg naar ‘Dos Ojos’, een plek in Mexico waar op sommige plaatsen het ‘dak’ van deze onderaardse waterwegen is ingestort. Daardoor zijn cenotes ontstaan: ingangen naar wat de oude Maya’s geloofden dat de onderwereld was. Ik blijk de enige te zijn die vandaag de duiktour in de twee ogen (dos ojos) geboekt heeft: grote joepie. Verrassing 2: mijn duikinstructeur/-buddy blijkt een enorme, prettig gestoorde Tsjechische ijshockeyer met een bovengemiddelde gelijkenis met Jack Black. Hij vraagt hoe hij mijn naam moet uitspreken en als ik zeg dat de meeste mensen Jude zeggen lacht hij me om niet nader verklaarde redenen keihard uit. Mijn dag kan nu al niet meer stuk.

De rest van de rit gaat het over ijshockey en voordat ik het weet sta ik me steunend op de auto in m’n wetsuit te hijsen. Stoer loop ik met al m’n spullen & m’n extra tank richting de onderwereld. Ik wil als ijshockeyer natuurlijk wel een beetje serieus genomen worden en dan kun je uiteraard niet je buddy je tank laten dragen. Ook niet als hij het 3 keer aanbiedt en 4 keer zo breed is. Net als ik een groep stoere instructeurs voorbij loop, buldert een stem van achter me: JUUUUUDE!! DON´T FORGET YOUR FRUUUUIT!! Het is Jack Black Lukas die komt aangesneld met een banaan. JUUUDE, YOUR FOOD!  Don’t forget your FRUUUUUIT, JUUUUUDE!! …  it’s so GOOOOD!! Lachend neem ik mijn banaan in ontvangst en loop langs de gniffelende instructeurs. Ik hoef in de onderwereld in ieder geval niet van de honger om te komen, toch een geruststelling.

Bij de cenote aangekomen vergeet ik m’n duikbril op te zetten voor ik in het water spring. Zodra ik bovenkom spuug ik met mijn ogen dicht een fluim in een willekeurige richting. Onmiddelijk hoor ik een brul, gevolgd door een “Did you just spit in my eye, you… b*tch??” Dat klopt, zeg ik. Waaróm? Gewoon. omdat het kan.

We laten ons zakken en schuin onder me zie ik een groot zwart gat. Moet ik dáárin zwemmen? Ik krijg het een beetje benauwd en er begint ook nog eens water onder m´n bril door te sijpelen. Ik gebaar dat ik even naar boven moet.  Als ik mijn bril heb gefixt en mezelf even streng heb toegesproken in mijn hoofd, laat ik me weer zakken.

Ik sein naar Lukas dat alles ok is, we knippen onze zaklampen aan en ik volg hem het donker in. Wow. Omdat het water onder de grond door de aarde gefilterd is, is het ongelooflijk helder. Zo helder zelfs, dat het meer voelt als zweven dan als zwemmen. Langzaam zweven we tussen stalactieten en stalagmieten door. Plots stopt Lukas en gebaart dat ik achter me moet kijken. Ik draai me om en geloof m´n ogen haast niet. Door de opening van de grot schijnt het zonlicht in het water. Het ziet er uit als een groot blauw licht waartegen de silhouetten van stalactieten en snorkelaars in het water zwart afsteken. Wow denk ik. Wow… Wow.

Na een klein uurtje zijn we weer terug bij de ingang van de grot. Helemaal gewend aan de rust onderwater en de bubbels van mijn ademhaling, schrik ik me kapot als een stem in mijn oor buldert: JUUUUUUDE!! THAT WAS SO GOOOOOOOOD!!! Gevolgd door een hysterische lach.

En of het goed was! Na een plas en nog een banaan zijn we klaar voor de tweede duik. Deze is zo mogelijk nog spectaculairder. We moeten door een ‘keyhole’, een stuk grot dat zo nauw is dat je er horizontaal nét doorheen past. aan het eind van het sleutelgat bereiken we een grote ruimte, waar we boven water kunnen. Het blijkt een batcave, met echte vleermuizen, uiteraard. Als ik desgevraagd beken dat ik nog nooit Star Wars heb gekeken en dus niet de surrealistische doorgang herken verdwijnt Lukas met een medelijdende blik onder water en we gaan weer verder. 15 minuten later staan we weer op de kant. Terug bij licht en lucht. Lukas geeft me een dreun op m’n schouder en zegt: How did you like that, JUUUUUUUUUUDE?? Ik zuig mijn longen vol met verse O2 en brul in zijn oor:  IT WAS SO GOOOOOOOOOOOOOD!!!!

 

6 thoughts on “Duik in de onderwereld

  1. wat een geweldig indrukwekkende foto’s. Meestal vind ik de foto’s ondersteuning voor het verhaal, deze keer is het haast neit in woorden uit te drukken. Je had er al over verteld maar dit is onvoorstelbaar.
    Hoop je gauw weer te spreken via skype. liefs,
    mama

  2. Hey Juud,
    Wat een ontzettend gave verhalen. Ik heb er net even een paar gelezen, maar je maakt echt de gaafste dingen mee! Heel erg gaaf!

    Veel plezier nog en pas goed op jezelf in Mexico!

    Groetjes XXX
    TurtleTommie