León, Nicaragua

Anderhalve week is natuurlijk veel te kort om het land echt te leren kennen. Aangezien ik echter niet kan wachten om in Honduras weer met filmen aan de slag te gaan ben ik te onrustig om te blijven, vandaar dat ik er voor deze keer genoegen mee neem, maar ik kom vast nog een keer terug want het land is prachtig. Hier in het kort een paar highlights

Het meest bijzondere aan Nicaragua vind ik de mensen. Alle mensen die ik ontmoet heb waren zo hartelijk, geïnteresseerd en behulpzaam. Vanuit eerdere reiservaringen verwachte ik soms dat er een tegenprestatie verwacht zou worden, maar dat was gewoon nooit het geval.  In de anderhalve week dat ik hier was heb ik, hoewel ik nooit langer dan 1 of 2 nachten op dezelfde plek verbleef, niet één keer alleen gegeten. Steeds waren er mensen die me uitnodigden bij hem, haar of hen te komen zitten. Variërend van een Nicaraguaanse professor/landbouwkundig ingenieur tot twee obers tot een delegatie van een Britse meisjeskostschool op excursie tot een Nicaraguaanse reisgids, etc. etc. etc.  En allemaal even hartelijk en geïnteresseerd.

Een ander opvallend iets (niet alleen van Nicaragua, maar hier was het wel het meest extreem), is de eeuwige aanwezigheid van Reggaeton muziek, herkenbaar aan een zeer typische en dwingende beat. Een leuke Belg en Zwitser die ik op een eiland ontmoette beklaagden zich: “We zijn nu al maanden hier en óveral waar je bent hoor je Poem, tapoemta, Poem, tapoemta!” En inderdaad, als je erop gaat letten wordt het een obsessie. Een hilarische obsessie, zeker als je weet dat er mensen zijn die zich eraan storen, dat dan weer wel

Wat ik trouwens ook echt fantastisch vind (deze opvatting wordt overigens niet bepaald door iedereen gedeeld) zijn de Chickenbuses. Neem een oude Amerikaanse schoolbus, versier ´m in vrolijke kleuren (blije stickers van Jesus en Maria mogen sowieso nooit ontbreken i.v.m. de veiligheid onderweg) en prop zoveel mogelijk mensen, tassen, dozen, baby´s, kippen, etc. etc. etc. in en op de bus. Vrolijk muziekje aan (POEM, TAPOEMTA!!) en gaan met die banaan!! I´m lovin´it.

Morgen weer genieten, Hondurese avonturen wachten achter de grens…