Antigua, Guatemala

Ik had mezelf weer eens in de nesten gewerkt. Lang verhaal, notendop-versie: m’n visum bleek overschreden. De avond voor vertrek werd ik door alle geraadpleegde expats-in-Copan compleet gek gemaakt. Ik was ‘f**ked’, kon een boete krijgen van 1000 (DUIZEND) dollar en zou waarschijnlijk rechtstreeks naar Belize gestuurd worden. Ik had juist een ticket gekocht naar Antigua, de andere kant op.

Pat -een heerlijk cynische Amerikaan met connecties- voorzag me van een flinke dosis goede adviezen. Kort samengevat kwam het hier op neer:
Regel 1 NEVER piss them off (schijnbaar belangrijke regel bij grensmensen)
Regel 2 Always stay friendly & keep smiling, whatever happens
Regel 3 Act like you´re retarded
Regel 4 Bring some ‘grease’ to oil the machine (smeergeld schijnt effectief te zijn)
Regel 5 If none of the above works: Start crying. Men can’t handle this and will do anything to make you stop.
Regel 6 (deze beviel mij het meest) “When the shit really hits the fan, you call me and I´ll be there in 15 minutes to take care of it”.

Met deze checklist stevig uit’t hoofd geleerd stap ik de volgende ochtend toch lichtelijk ongerust in het busje richting Antigua. Om vooral niets aan het toeval over te laten, heb ik m’n gelukssteen, geluksmuntje, gelukspoppetje, geluksarmband met geluksbudha en geluksketting allemaal omgehangen. Als een opgetuigde kerstboom stap ik even later bij de grens  uit het busje, mijn voor de spiegel geperfectionaliseerde huilbui-uit-een-pakje keihard in de aanslag.

“Waar gaat u naartoe?” vraagt de grensmeneer.
“Naar Antiguaaaaa” zeg ik met mijn breedste glimlach.
“Dat is leuk” zegt de meneer. “wat een mooie ogen hebt u… Hee!” Hij bestudeert mijn paspoort ineens heel nauwkeurig en ik begin alvast te persen op mijn neptranen. “De vader van mijn vrouw komt ook uit Holland, wat toevallig!” En met die woorden plant hij een visum voor 90 dagen Guatemala in mijn paspoort. “Fijne reis!”
“Dankuwel meneer!”

Bijna teleurgesteld stap ik het busje weer in en stuur Pat een berichtje dat de shit niet eens in de búúrt van de fan is gekomen.
Je kan me een hoop vertellen, maar die geluksstenen werken dus echt wel hè!