San Cristobal de las Casas, Mexico

Moet je nou echt schreeuwend kotsen? Ik dacht slim te zijn en een rustig plekje achterin de bus te reserveren. Wist ik veel dat ik me 10 uur lang naast het toilet en een intens wagenzieke mevrouw zou bevinden?? Het begon al goed. Volgens de lieve hostel eigenaar in Oaxaca was het makkelijk te lopen naar de bus terminal, 20 á 25 minuten. Als ik na 3 kwartier met bepakking en een hoofd als een ontplofte chilipeper het busstation kom binnenstormen, rijdt de laatste bus naar San Cristobal nét voor m´n neus weg. NEEEE HÈ!! Continue reading →

Valladolid, Mexico

‘Niks ernstigs’ zegt de dokter, ‘gewoon een PARASIET IN JE GEZICHT, heel gebruikelijk.’ Ik krijg pilletjes en zalf voorgeschreven. ‘En’ zegt de dokter, ‘je moet AL je kleren met CHLOOR wassen’. Nou ben ik niet het meest huiselijke typje, maar dat lijkt me toch niet handig. Continue reading →

Tulum, Mexico
“Dezelfde meteoriet die de Dinosaurus’ ass kickte, liet een krater achter waaruit onderaardse rivieren zijn ontstaan.” legt Lukas uit met een heerlijk vadsig Tsjechisch accent. Het is 9:00 ‘s ochtends en we zijn met de pick-up onderweg naar ‘Dos Ojos’, een plek in Mexico waar op sommige plaatsen het ‘dak’ van deze onderaardse waterwegen is ingestort. Daardoor zijn cenotes ontstaan: ingangen naar wat de oude Maya’s geloofden dat de onderwereld was. Continue reading →