Lanquin, Guatemala

Met één hand hang ik aan een touw, terwijl ik met de andere hand in het donker probeer het kaarsvet uit m´n decolleté te plukken. Even verderop klettert een waterval omlaag. Ik kan ´m al wel horen, maar nog niet zien. Omdat ik in een eigenwijze poging vast vooruit te gaan (toch spannender : ) m’n knieen redelijk gebutst heb, besluit ik maar te wachten op instructies van Carlos, de gids. Met zijn hoofdtooi van reservekaarsen hijst die zich juist achter me op uit het water en zegt dat ik vooral links moet blijven omdat rechts grote rotsen onder water zitten. Ik geef mezelf een schouderklopje voor het wachten. Continue reading →