Lanquin, Guatemala
Met een ‘Jij moet hier overstappen!’ schrik ik wakker. Ook goeiemorgen, buschauffeur. Antigua is blijkbaar nog steeds bekender dan Lanquin -nóg wel-, want ik wordt als enige de bus uitgebonjourd in El Rancho. Terwijl ik nog even sta te beseffen waar ik nu eigenlijk ben komt er een jongen met een vaag bekende kop op me af. Het blijkt mijn buurman uit de bus te zijn, die me m’n boek komt brengen dat ik in mijn staat van halfbewustzijn ben vergeten. HELD!! Om de tijd te doden tot de volgende bus vertrekt doet de ronseljongen een niet-zo-heel-subtiele poging me te versieren. En stopt daar onmiddelijk mee zodra ik mijn leeftijd zeg. Continue reading →