Maya Culture
More info: Continue reading
Met één hand hang ik aan een touw, terwijl ik met de andere hand in het donker probeer het kaarsvet uit m´n decolleté te plukken. Even verderop klettert een waterval omlaag. Ik kan ´m al wel horen, maar nog niet zien. Omdat ik in een eigenwijze poging vast vooruit te gaan (toch spannender : ) m’n knieen redelijk gebutst heb, besluit ik maar te wachten op instructies van Carlos, de gids. Met zijn hoofdtooi van reservekaarsen hijst die zich juist achter me op uit het water en zegt dat ik vooral links moet blijven omdat rechts grote rotsen onder water zitten. Ik geef mezelf een schouderklopje voor het wachten. Continue reading
Als de motortaxi ons dropt bij de basisschool besef ik: “F**k. Vergeten naar de wc te gaan”. De dorpen waar we komen zijn afgelegen en arm en ik, met mijn verwende page-billetjes, ben nou eenmaal niet gewend mijn derrière af te vegen met een afgekloven maïskolf. Ik kijk op m´n horloge en de moed zinkt me in de schoenen. Nog geen 08h00 en we zijn met ons theater/video project zeker nog wel de rest van de ochtend bezig. Bovendien heb ik net een pot thee achterover geslagen dus ik bereid me maar vast voor op het ergste…
Ongegeneerd vloek ik alles bij mekaar als ik m’n vinger brand aan een te korte lucifer omdat de kaars maar niet aanwil. Het is namelijk wetenschappelijk bewezen dat dat helpt (wist ik toch) en bovendien is de kans dat iemand me verstaat niet zo heel groot: Hoewel de spaanse RRR lekker rolt blijft vloeken in je moerstaal toch het lekkerst.
Buiten knettert, knalt en vloekt de donder minstens even hartstochtelijk en het regent zo hard, dat ik ieder moment verwacht Noach voorbij te kunnen zien drijven met een horde parende dieren. Continue reading
Na twee weken in Copán ben ik helemaal ingeburgerd. Ik drink volle melk uit een zak, draag Copaanse slippers (sinds een amerikaanse backpacker per ongeluk mijn linkerslipper meenam -sukkel!! neem ze dan gewoon allebei mee is er nog iemand blij-) en woon in een te gek Arty Farty appartement. check de foto´s & see how jealeous you can get
Meer nieuws over de activiteiten bij Arte Acción volgt spoedig!!
Anderhalve week is natuurlijk veel te kort om het land echt te leren kennen. Aangezien ik echter niet kan wachten om in Honduras weer met filmen aan de slag te gaan ben ik te onrustig om te blijven, vandaar dat ik er voor deze keer genoegen mee neem, maar ik kom vast nog een keer terug want het land is prachtig. Hier in het kort een paar highlights